سلام
امشب بنا بر روایتی شب شهادت زهراست. خدایا زهرا کیه؟
خیلی چیزا دربارهء اون شنیدم ولی هر چی فکر میکنم میبینم بازم کم میدونم . وقتی تو فرازای حدیث کساء فکر میکنم میبینم که تو این دعا یه دنیا حرفه . حرفهایی از زهرا ومن و شما . حرفایی از جنس بلور که دربارهء اصل خلقت موجوداته از من وتو گرفته تا خورشید و ستاره ها . توش محبت و صمیمیت موج میزنه .آره خلقت ما با خلقت زهرا ارتباط مستقیمی داره . خلاصه آخر حرف اینه که این پنج تا توی دستگاه الهی مرکزن ومیدرخشن خیلی بزرگن که خدا بخاطر محبتشون این همه خلقتهای با عظمتی داشته . ای کاش اونا رو خوب خوب میشناختم تا همهء عالم رو هم بشناسم ومهمتر تا خودم وخدای خودم رو خوب بشناسم .الهم ارزقنی بفضلک و کرمک
در مورد حضرت حرف زیاده. دوست داشتم وبلاگم به مطالب دربارهء اون حضرت هم مزین بشه.به یاد آقای بهاءالدینی
افتادم که" وقتی در زمان جنگ هواپیماهای عراقی شهرهای ما رو بمبارون میکردن به شهر درود هم حمله میکردن تا پایگاه نظامی و تاسیسات اقتصادی اونجا رو نابود کنن امام جمعهء درود به حضور آقای بهاءالدینی میرسن و مساله رو مطرح میکنن . آقا دستور میدن تا حدیث شریف کساء بخونن . چندی بعد خبر میارن که هواپیماها میان و شهر رو دور میزنن و بدون بمباران میرن . این معما باقی میمونه که چرا؟ تا اینکه یک هواپیمای عراقی وقتی به شهر بروجرد حمله کرده بوده مورد اصابت موشک ما قرار میگیره و خلبانش که با چتر بیرون پریده بوده اسیر میشه .اون اسیر میگه که ماموریت من انهدام کارخانهء سیمان درود بود ولی وقتی نزدیک این شهر میشدم هر چی نگاه میکردم فقط آب میدیدم . وقتی به مرکز اطلاع میدادم دستور حمله به بروجرد صادر میشد."(1)" یا زمانی که ایشون فلج شده بودن میفرمودن که اوایل نگران بودم که نکنه خانواده بخاطر من تو زحمت بیفته اما چندین نوبت مادرم حضرت زهرا فرمودن که نگران نباش باید صبر کنی ما مواظب تو هستیم فهمیدم که سختی و ناراحتی در پیشه باید صبر کنم.بر این اساس بود که هرگز غم و اندوه در چهرهء ایشون دیده نمیشد گویی اصلا فلج نیستن."(2)
یاد شهید برونسی
افتادم که" وقتی توی اون عملیات که قرار بود تانکهای پیشرفتهء عراق منهدم بشه توی اون بیابون تاریک و پر از مانع با یک گردان که بعضیها زخمی شده بودن و از شدت درد به خودشون میپیچیدن تا نکنه صداشون در بیاد و به گوش دشمن برسه شهید برونسی سرش رو روی خاک میذاره و گریه میکنه و به حضرت زهرا متوسل میشه ناگهان حضرت رو در برابر خودش میبینه که به او میگه فرمانده از این طرف برید قدمهاتونو بشمارین به این شماره که رسیدین به سمتی اشاره میکنه که به اینجا شلیک کنین . خلاصه اون عملیات با موفقیت کامل صرت گرفت و تانکهای تی 72 همه منفجر شدن . فردا صبح که بعضی رزمندگان برای بازدید منطقه میرن میبینن اونجا که اولین آر پی جی شلیک شده مقر فرماندهی بوده که فرمانده ها همه داخل اون جلسه داشتن و به صورت عادی با این همه موانع امکان دسترسی به اون ممکن نبوده . یکی که خیلی به شهید برونسی نزدیک بوده با اصرار از او میخواد تا حقیقت رو بگه و اون شهید خاطرهء اون شب رو تعریف میکنه ."(3)
خلاصه حضرت زهرا 
هیچوقت ماهارو فراموش نکرده اگه فکر کنیم شاید رد پاهای عنایت این بانوی دو عالم رو تو زندگیمون ببینیم . اون دنیا هم به شفاعت اون بانو امید داریم .او با چادرش خیلی آتیشارو خاموش میکنه اون حتما به یادمونه حتما اگه ما اون جوری بخوایم باشیم که خدای زهرا میگه .
(1)-آیت بصیرت ص122
(2)-همان ص 85
(3)-خاکهای نرم کوشک - خاطره ای به همین نام
حسین علیه السلام وقتی به خون مقدسشون غوطه ور شدن نه تنها انسانهای آزاده دنیا رو عزادارکردن (که عشق آدما به حسین (ع ) خودش یه بحث مفصلیه )بلکه موجودات دنیا و فرشتگان و جنیان و آسمانها و زمین هم در طول تاریخ به عزای حسین نشسته اند.
ای کاش ما هم مثل خیلی از اولیاءالهی میدیدیم اونچه که دیگران نمیبینن اونوقت دنیا برامون رنگ و بوی دیگه ای پیدا میکرد .اونوقت ما هم جور دیگه ای برای حسین اشک میریختیم.خدا قسمتمون کنه!
مطالب در مورد عشق موجودات به حسین زیاده ان شاءالله باز هم در این باره از کتابای معتبر براتون مینویسم
((این عکس رو گذاشت
م چون بارزترین مورد عزاداری موجودات برای اون حضرته. ذوالجناح اسب با وفای امام حسین که یادتون نرفته.
وقتی امام حسین به خاک افتاد اسبش از او دفاع میکرد به سواران حمله میکرد و اونها رو از زین به زمین می انداخت و لگد کوب میکردتا اینکه یال وپیشانی به خون حسین (ع) آغشته کرد دوان وشیهه کشان میاومد. اهل حرم صدای شیههء اسب رو شننیدن . با لب تشنه دوان دوان بیرون اومدن. فکر کردن براشون آب آورده . اسب حسینو دیدن که بی حسینه . فهمیدن که دیگه بی بابا شدن . این اسب با وفا در پشت خیمه ها در عزای حسین اونقدر سر به زمین کوبید تا ازغصه مرد.
( مناقب- سوگنامهء آل محمد- مدینه المعاجز - ترجمهء نفس المهموم -امالی صدوق)
نمیدونم این مطلب چرا این جوری شد آخه نمیخواستم در مورد ذوالجناح بنویسم دائما از این مطلب به اون مطلب منتقل میشدم. ازاون شیره تو اون حسینیه به اون عزاداری عجیب حیوانات اطراف کوه الوند ازاونجا به اون کبوتره توی خونهء امام صادق بعد به مطلب عزاداری جغدها بعد برای انتخاب عکس رسیدم به ذوالجناح
نمیدونم چه مصلحتی تو کاره " فقط میدونم آقام حسین این اسب رو خیلی دوست داره ."))
اما ادامهء مطلب
شماها حتما جغد رو میشناسین.
همون پرنده که به شوم بودن معروفه.با اون چشمای وحشتناک و صدای غم انگیزش .
شاید اگه یه شب اونو ببینین با خودتون فکر کنین که به همین زودیا یه بلایی به سرم میاد چون اونو شوم میدونین.
این مطلب رو بخونید شاید نظرتون نسبت به این پرندهء دوست داشتنی!عوض بشه .
جغد در زمان سابق تو خونه ها زندگی میکرد .وقتی مردم غذا میخوردن میومد نزدیک سفره شون وغذا پیشش میریختن اونم میخورد .
وقتی امام حسین به شهادت رسید از آبادانی بیرون رفت ودر خرابه ها وکوه ها وصحراها جا گرفت وگفت چه امت بدی هستید. شما فرزند پیغمبر خودتونو میکشید من از شما امنیت ندارم شاید منم بکشید.(امام رضا(ع))
وقتی امام حسین به شهادت رسید این پرنده عزادار شد جغد دیگه روزا پیداش نمیشه وروزا روزه میگیره واندوهناکه وشب از لونش خارج میشه وافطار میکنه ودائما برای مصیبت حسین(ع) ناله وگریه میکنه تا صبح بشه .(امام صادق(ع))
این مطلب رو. علامه مجلسی در کتاب حلیه المتقین صفحه(389و390)از امام رضا(ع)درحیث معتبر وامام صادق (ع) طی چند روایت نقل میکنن.
